Ο Γρηγόριος Χ. Ψαλτάκης έλαβε το Πτυχίο Φυσικών Επιστημών από το Πανεπιστήμιο Αθηνών (1978), το Πτυχίο Μάστερ (M.Sc.) στην Θεωρητική Φυσική, με ''διάκριση'' (distinction), από το Πανεπιστήμιο του Essex (1979), και το Διδακτορικό Δίπλωμα (Ph.D) στην Θεωρητική Φυσική επίσης από το Πανεπιστήμιο του Essex (1981), Μεγ. Βρεττανία. Η διδακτορική του διατριβή αφορούσε τις εφαρμογές μεθόδων θεωρίας πεδίου σε προβλήματα μαγνητισμού.Το ακαδημαϊκό γενεαλογικό του δέντρο βρίσκεται εδώ.
Το χρονικό διάστημα 1981-1983 διετέλεσε μεταδιδακτορικός Ερευνητής στο Τμήμα Φυσικής, Τομέας Επιστήμης Στερεάς Κατάστασης, του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών του Καναδά. Το χρονικό διάστημα 1983-1985 διετέλεσε Επίκουρος Καθηγητής στο Τμήμα Θεωρητικής Φυσικής του Πανεπιστημίου της Γενεύης, Ελβετία. Το χρονικό διάστημα 1986-1989 διετέλεσε Εντεταλμένος Ερευνητής στο Ινστιτούτο Ηλεκτρονικής Δομής και Λέϊζερ (ΙΗΔΛ) του Ερευνητικού Κέντρου Κρήτης, υπηρετώντας παράλληλα τη στρατιωτική του θητεία. Από το 1989 έως και το 2023, οπότε και συνταξιοδοτήθηκε, υπηρετούσε σε μόνιμη θέση ως Αναπληρωτής Καθηγητής στο Τμήμα Φυσικής, Τομέας Φυσικής Συμπυκνωμένης Ύλης, του Πανεπιστημίου Κρήτης.
Τα κύρια ερευνητικά του ενδιαφέροντα περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, τη θεωρητική μελέτη συλλογικών καταστάσεων που εμφανίζονται στη Στερεά Κατάσταση της Υλης: μαγνητική τάξη, υπεραγωγιμότητα, κύματα πυκνότητας φορτίου και σπιν, φαινόμενο Kondo, κ.λπ. Οι τεχνικές της Θεωρίας Πολλών-Σωμάτων, προσομοιώσεων Monte Carlo, και η μέθοδος της Ομάδας Ανακανονικοποίησης και Βαθμίδας χρησιμοποιούνται στην ανάλυση αυτών των προβλημάτων. Γίνεται επίσης εκτενής χρήση της μεθόδου ανάπτυξης 1/N στη μελέτη συστημάτων με εντοπισμένα σπιν, όπως τα σιδηρομαγνητικά και αντισιδηρομαγνητικά Heisenberg, συστημάτων με αλληλεπιδράσεις ηλεκτρονίου-φωνονίου, καθώς και συστημάτων ισχυρώς συσχετισμένων ηλεκτρονίων (μοντέλα Hubbard, t-J, t-t'-J) τα οποία έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον στο πλαίσιο του φαινομένου της Υπεραγωγιμότητας Υψηλών-Θερμοκρασιών.
|
Βιβλία:
|
